![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) |
Si no pots visualitzar correctament aquesta publicació, clica aquí |
![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) |
|
|
|
|
|
|
![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/img-06.gif) | | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/img-09.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/img-06.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | et proposa escoltar | Nova història de l'art | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | Jordi Abelló
| ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | El silenci és impactant en la nova obra audiovisual d’un artista genial i molt compromès socialment, Jordi Abelló, perquè, en contrast amb unes imatges de frivolitat, d’hipocresia i d’inconsciència, ens deixa sentir amb claredat totes les morts que l’art porta darrere seu.![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/tancades.jpg) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | Escolta aquest àudio |
| ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) |
| ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/img-09.gif) |
| ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) |
![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/img-06.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | et recomana el vídeo | Ruido Blanco | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | Arantxa Sagardoy i Alfredo Bravo YouTube | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/uploads/20111006/video.jpg) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | La videodansa d’Arantxa Sagardoy i Alfredo Bravo sempre em remet a les fronteres amb què convivim diàriament des que naixem, a la voluntat permanent i fracassada que té el llenguatge d’explicar la realitat, de quadricular la pell, les emocions i les sensacions. El soroll blanc que es genera per l’acumulació de freqüències em sembla paral·lel al moment en què el silenci és l’única alternativa a l’hora de voler descriure exhaustivament una sensació intensa. Perquè per molt que hi afegim noms, verbs i adjectius (aquesta obsessió definitòria per acumular), el codi no deixa de ser sempre només una aproximació.![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/tancades.jpg) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | Mira aquest vídeo |
| ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) |
| ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/img-09.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/img-06.gif) | | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/img-09.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) |
| ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) |
|
| ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) | ![](http://lletra.uoc.edu/images_argus/none.gif) |
|
|
|
|
|